Geschreven door Willem Gebuis
Laatst vertelde een collega mij over de kleinerende opmerkingen die haar gymnasiumleerlingen maakten over de afdeling vmbo op haar school. Zij geeft altijd hard tegengas door hen te wijzen op het belangrijke werk dat de jongeren van die afdeling later gaan doen. Hoe hard zij deze mensen later nodig hebben als hun auto startproblemen heeft, of als hun laptop vastloopt. Wat zou het leuk zijn, dacht ik, als die collega en Karim Amghar elkaar zouden spreken.
In dit boek beschrijft Amghar vanuit zijn eigen ervaringen als leerling, docent en bestuurder van het mbo hoe dit sentiment uitwerkt op zowel de leerlingen als docenten. Als het allemaal niet zo schrijnend was wat de auteur met ons deelt, zou je er om kunnen lachen, maar het is Amghar bittere ernst.
In drie hoofdstukken wordt de kloof tussen het vmbo-mbo en de rest van het onderwijs beschreven, met mogelijke oplossingen om die kloof te dichten. Het probleem is zo diepgeworteld in ons onderwijssysteem en de maatschappij als geheel, dat het bijna onoplosbaar lijkt. Knap van Amghar dat hij ondanks frustrerende ervaringen blijft knokken voor de erkenning die (v)mbo-studenten en hun docenten verdienen. Zij doen werk dat zeker zo waardevol is als dat van academici.
In het laatste hoofdstuk staan voorstellen voor een oplossing. Zelfs een wijziging van de Grondwet! Amghar wil dat in artikel 1 “opleidingsrichting” als discriminerend criterium wordt toegevoegd.
Verplichte kost voor iedereen die niet in het mbo werkt.
Wil jij dit boek lezen?
Stuur een email naar communicatie@biond.nu met je adresgegevens en waarom dit boek iets is voor jou en jouw school. De redactie kiest uit de inzendingen de meest overtuigende motivatie. Wie weet, krijg jij een exemplaar toegestuurd.
